Kanoroute door de Bovenlanden Aalsmeer

Toelichting op de Seringenteelt

De seringenteelt is een tweejarige teelt, dat wil zeggen dat er één keer in de twee jaar kan worden geoogst van een struik. Deze teelt vindt voor het grootste gedeelte in Aalsmeer plaats en allemaal op akkers in het bovenlandengebied. Hieronder een korte uitleg van de teelt.

Seringen naar de akker

In het voorjaar worden de struiken naar een akker gevaren zoals hier (Nova Zembla). Dit gebeurt met een stalen boot met een vast dek, een vlet genoemd.

Struiken snoeien op de akker

Tijdens het najaar en in de winter worden alle struiken gesnoeid. Wat er op gegroeid is, is kort en dun en heeft geen bloemknoppen geproduceerd. De struiken worden uitgedund door de takken terug te knippen.

Pluizen op de akker

Wanneer het voorjaar is gaan de struiken uitlopen. Het teveel aan uitlopers wordt met de hand weg gebroken, dit heet pluizen. Zo houden de struiken voldoende groeikracht.

Bloemknop aanleg

Net voordat de overige takken zijn uitgegroeid moet de tak bloemknoppen gaan aanleggen. Hiervoor krijgen de struiken stuk voor stuk een behandeling. Dit kan een chemische bespuiting zijn die gemakkelijk is, maar niet bij elke seringensoort werkt. Bij deze soorten moeten de struiken het gevoel krijgen dat ze dood gaan, dus worden handmatig bij elke struik de wortels afgestoken. De struik wil dan zijn genen laten overleven. Hij gaat n bloemknoppen maken die voor zaad moeten zorgen.

Struiken uit de grond steken

In het vroege najaar worden de struiken met de hand helemaal los gestoken. Door rondsteken, oplichten en de onderkant van de kluit recht afsteken.

Struiken een rustbehandeling geven

Vanaf eind september kunnen de eerste struiken de kas in, maar de struiken hebben eigenlijk eerst een rust periode nodig om hun blad te laten vallen en te gaan bloeien. Dit is normaal in het najaar en de winter. Dat gebeurt door de struiken te “donkeren” op de akker. De struiken worden horizontaal gestapeld (op hopen gelegd) en afgedekt met riet of met zwart (luchtdoorlatend) gronddoek met daar overheen nog een laag wit gronddoek. Dit blijft vier weken liggen. Vanaf half november is het blad er van nature al afgevallen en hoeven ze niet meer te “donkeren”.

Struiken naar de opslag varen

Als alle struiken uit de grond zijn dan worden de struiken richting de kwekerij gevaren. De akkers gaan dan helemaal leeg, zodat er weer nieuwe bagger op kan. De grond van de akkers bestaat uit veen, dit wordt door het bodemleven verteerd. Het gevolg is dat de akkers zakken. Als er jaren achtereen geen bagger opgebracht zou worden dan zakt de akker langzaam weg in het water. De akkers worden door beschoeiingen van het water gescheiden. KANOTOCHT over de Kleine Poel

Kas vullen met struiken

De seringen kunnen nu de kas in. Deze bestaat uit meerdere afdelingen, waarvan het kasklimaat per afdeling apart te regelen is. Als er één grote ruimte zou zijn kon er maar één keer in de drie a vier weken geoogst worden. Nu kan iedere week één of meerdere afdelingen in bloei komen. De kassen liggen aan het water zodat de seringenstruiken er per vlet naar toegebracht kunnen worden.

Verwerking van de takken

Als de takken in bloei getrokken zijn worden ze geknipt en op grootte gesorteerd. Vervolgens gaan de takken naar de veiling waar ze de hele wereld over verhandeld worden.

Struiken uit de kas halen

De struiken gaan dan weer uit de kas naar de opslag. Daar worden ze afgehard. Als het land dan weer klaar ligt in het voorjaar gaan de struiken terug naar de akker en begint de tweejarige cyclus weer opnieuw.

Elzenbroekbos

Rechts een stuk moerasbos. Dit wordt ook wel Elzenbroekbos genoemd. Dit is de vegetatie die van nature in het gebied voor zou komen als de mens hier niets zou doen. Het bos bestaat voornamelijk uit elzen en berken, met een onderlaag van lage wilgensoorten, riet en verschillende grassoorten.

Het is van groot belang dat dit soort moerasbossen in het gebied gespaard blijft. Het biedt schuilplaats aan zeer veel verschillende dieren. Watervogels zoals eend, fuut en meerkoet zijn vooral in de randen te vinden. De dichte structuur biedt weer ruimte aan niet watervogels om er te broeden.

Stichting de Bovenlanden heeft een groot deel van dit moerasbos in bezit waardoor het behoud van dit gedeelte ruige natuur gewaarborgd is.

Bij de doorvaart richting de kleine poel liggen twee grote rietlanden, ook wel zudden genoemd omdat ze voor het grootste gedeelte drijven. Zoals bij de seringenteelt al is toegelicht, wordt dit riet van oudsher gebruikt om de seringen struiken te “donkeren” in het najaar of in het hele vroege voorjaar om de struiken tegen de vorst te beschermen. Het riet wordt altijd aan het einde van de zomer gemaaid.

Omdat het riet met blad en al wordt afgemaaid ontstaat er verschraling waardoor er bloemrijk rietland ontstaat. Je vindt hier soorten als dagkoekoeksbloem en dotterbloem. Vooral in het midden van de zudde is de invloed van het voedselrijke oppervlaktewater het minst. Daarom kunnen zich hier bijzondere soorten ontwikkelen die van een voedselarme omgeving houden en groeit er veel veenmos. In sommige gevallen wordt er op dit soort plakken zonnedauw gevonden, een heel bijzonder plantje. Het riet biedt daarnaast ook veel bescherming aan allerlei watervogels en heeft nog een zuiverende werking op de koop toe.

Jong moerasbos in de grote brug

Op het einde van deze akker is te zien hoe we de natuur een handje kunnen helpen. De karakteristieke soort van een moerasbos, de els is hier in groten getale aangeplant. Stichting de Bovenlanden heeft dit perceel een aantal jaar geleden aangekocht en ingericht met als doel natuur.

Het is de bedoeling dat in de loop der jaren de bomen in het midden zullen sterven. Dit wordt veroorzaakt door gebrek aan licht.Hierdoor vallen er gaten in het bos en gaat het zich vanzelf verjongen. Dan pas krijgt het een natuurlijke  uitstraling.